Zo wandelend over de Westhavenkade is het aardig zo af en toe dezelfde kraampjes tegen te komen, die ik nog onlangs zag op de zogeheten Paardenmarkt in Numansdorp. Zoals de poffertjeskraam van Peter Visser:
Of de bebaarde man die geitenkaas verkoopt:
En voortdurend ben ik vrouwlief, dochter, schoonzoon en kleindochter kwijt, - of zij mij - omdat ik met mijn camera nu eenmaal telkens weer wat zie om te fotograferen. Maar ik neem zonder meer aan, dat ik ze uiteindelijk wel ergens zal vinden bij het Hoogertje.
Zij zullen toch wel niet in zeven havens tegelijk lopen?
We treffen elkaar echter eerder, en wel nog op de Westhavenkade.
Daar fotografeer ik dit bijzondere stel, waarmee we, hoewel ons totaal onbekend, minstens een kwartier hebben staan praten.
En natuurlijk schoot ik ook nog even een 'officieel' portret:
Voor ons tijd ons zo langzamerhand richting haring te begeven.
En kibbeling, want weliswaar echte Vlaardingse, maar aan mijn vrouw slijt ik geen haring.
En ik?
Ik lust ze wel rauw!
