Het zijn inderdaad hele lieve beestjes en zo aanhankelijk (vind ik), maar zij zelf vinden zich uiteraard erg onafhankelijk. Ze zitten vol kattenkwaad (logisch bij katten), maar kwaad wil ik dat niet noemen. Ze zijn gewoon erg speels en rennen als een gek door het huis achter balletjes aan, achter elkaar aan, achter door hun baasje bedachte speeltjes aan, of zomaar om maar wat te rennen en te springen te hebben. De flat is gelukkig groot genoeg om lekker te rennen en te vliegen. Soms slapen ze, zoals nu, omdat het toch nog wel erg kleine beestjes zijn, of lopen over mijn toetsenbord te scharrelen, al knorrend als varkentjes. Dan hebben ze het naar hun zin. Tja, het is hier toch veel leuker dan in het asiel. Ik moet wel opletten dat Fiona nog wat te eten krijgt, want ze stelen het eten uit haar bakje terwijl ze zit te eten. En die lieve Fiona zit verbijsterd naar dat grut te kijken alsof het een stel aliëns is en doet niets. Maar zoals eerder gezegd, ze mogen geen volwassen voer hebben. Helemaal lukken doet dat niet, want voordat je het weet eten ze Fiona's hele bakje leeg. Het geblaas naar elkaar neemt gelukkig wat af. Nu ruiken ze gewoon aan elkaar zonder strijd. Zouden mensen een voorbeeld aan kunnen nemen. Maar....ik heb erg veel lol aan deze poesjes, al hebben ze weinig eerbied voor de meubels. Ze klimmen gelukkig nog niet in de gordijnen, maar spelen er wel tussen (wat trouwens ook streng verboden is). Ik zou wel eens willen weten wat er in die kleine pluizebolletjes omgaat. In ieder geval geen zorgen over b.v. politiek of het milieu. Misschien wel zorgen over wanneer ze weer eten krijgen. Ik heb ook gescheiden kattebakken, maar daar storen ze zich niet aan. Ze hebben een beetje communistische ideeën: alles is van iedereen, bezit bestaat niet, laat staan een aparte kattenbak.
Wordt vervolgd.......
